309_من وسیعترین چهار راه جهانم...!

.
از صبح آفتاب زده ی کوهستان
به من راه هست...
از تل سنگهای مانده از دوردستها
از پشت چشم انداز کوهستان 
از برفها
به من راه هست...
از راه هایی که نرفته ام
از حرف هایی که گوش نکرده ام
از شعرهایی که نخوانده ام
به من راه هست...
از خیابانهایی که پیش از من بوده اند
از شهرهایی که بعد از من خواهند آمد...
از ابرهایی که بر سرم نباریده اند
از معلمهایی که دوستشان نداشته ام
از کتابهایی که گم کرده ام
به من راه هست...
از قرارهایی که نگذاشته ایم
از برگهای سبز بهاری که شمرده ایم
از دلهره های سومین فصل
از سفری که باید برویم
از لبخند های شب نشینی تابستانی
به من راه هست...
من هزار راه دارم!
من وسیع ترین چهار راه جهانم!
از تمام ذرات جهان به من راه هست...
#بابک_آزاد